Bu gece baş başa kaldık kalbimle

Bu Gece Baş Başa Kaldık Kalbimle...
Takılmış zamanın engebesine
Burkulmuş yüreğim
Bırakmış kendini hayata gelişi güzel
Konuşunca değişmiyormuş uğradığı haksızlıklar
Susmuş…
Daha yeni anlatıyor bana
Daha yeni anlıyoruz birbirimizi
O kadar çok neden saydı ki küskünlüğüne
Kızamadım…
Oysa ben hep onu dinledim, gençlik hevesi değildi yaşadıklarım
Derinlerden gelen bir sese uydum
“kalbinin sesini dinle”
Söyleyince kızdı
“mantığın yok mu senin” diye,
Sustum…

Bu gece baş başa kaldık kalbimle
Bu gece eski sevgililerin kulağını çınlattık,
Eski çılgınlıklarımıza kahkahalar kopardık,
Biraz gözyaşı serpiştirdik pişmanlıklara
Ve karar verdik;
Artık susmak değil cümlemizin fiili…
Eskilerde bilir!
Konuşuyoruz…