Çok sevmeyeceksin kardeşim bu dünyada hep az seven olacaksın hep kaçan
olacaksın ki kovalayanın olsun. Sevmeyeceksin yürekten dilde olacak sevgin
sadece. Yalanlar söyleyeceksin aldatacaksın üzeceksin belki o zaman
sevilirsin. Kolunda başkası aklında başkası olacak kimseyi ömrünle bir
tutmayacaksın bu hayatta bencil olacaksın. Kimseyi mutlu etmek için
çırpınmayacaksın. Ağlamayacaksın geceler boyunca kimse için. Ölümü göze
almayacaksın. Her şeyin yapmayacaksın kimseyi umursamayacaksın senin için
ağlayan gözleri. Düşene el uzatmayacaksın yanlış yapanın yanlışını
örtmeyeceksin. Üzülmemek için üzeceksin belki o zaman değer görürsün.
Kimseye hak ettiğinden fazla değer vermeyeceksin önemliymiş gibi
davranmayacaksın. Hiçe sayacaksın sevgiyi aşkı vefayı belki o zaman değerli
bir insan olursun belki o zaman sevilirsin deli gibi…
Kimseyi kendinden fazla sevmeyeceksin kardeşim seversen böyle olursun işte
eninde sonunda sende isyan edersin bir vefasız yüzünden sevmelere aşka ve
hayata.Sende küsersin bir vefasız yüzünden yüreğine…
Bir değer bilmez yüzünden yakarsın yüreğini ateşlerde,Ağlarsın kuytu köşelerde.
Efkarını gömmeye çalışırsın bira şişelerine yada rakı kadehlerine mezen yalnızlık olur.
Sen isyanlardayken böylesine yüreğin yangın yeri iken unutamazken onun
gözlerini o yeni aşkları ile gününü gün eder bir yerlerde. Ne hatırlar güzel
günlerinizi nede onun için yaptıklarını. Çok sevmişsin değer vermişsin ne fark
eder o çoktan unutmuştur seni.
O yüzden sevildiğini bilmeden ölümüne sevmeyeceksin…
Sonra çok sevende sen olursun ölende sen…